بمب های متحرک کرونا!

وقتی ستاد ملی مقابله با کرونا مصوب کرد که مبتلایان کرونا در صورت خروج از قرنطینه روزانه 200 هزارتومان جریمه و در صورت تکرار، قرنطینه اجباری می‌شوند، شاید در ابتدا امکان اجرای آن بعید به‌نظر می‌رسید اما حالا گزارش‌های ارائه‌شده نشان می‌دهد که ردیابی دقیق آن‌ها از روی شماره تلفن‌های ثبت‌شده در مراکز درمانی و آزمایشگاه‌های سراسر کشور میسر شده است. آن‌طور که فرمانده عملیاتی ستاد کرونا در تهران اعلام کرده، مبتلایان کرونا در تهران ردیابی شده‌اند و اطلاعات دقیق ترددهای آن‌ها مشخص است؛ دستاوردی مهم برای کنترل و مهار این بیماری که البته خبری هولناک هم به همراه دارد: «73 درصد مبتلایان کرونا در تهران قرنطینه را رعایت نمی‌کنند»؛ این یعنی حرکت بمب‌های کرونا در پایتخت، اتفاق ناگواری که احتمالا

نه فقط در تهران بلکه در همه شهرهای کشور در حال رخ‌دادن است.

نقض محدودیت‌ها

مرور اتفاقات چندماه گذشته نشان می‌دهد که با وجود همراهی بسیاری از مردم، همیشه عده‌ای ناقض پروتکل‌ها و محدودیت‌ها بوده‌اند. مانند آن‌ها که این شب‌ها بعد از ساعت 21 در خیابان‌های خلوت شهرهای قرمز ویراژ می‌دهند، یا آن‌هایی که کرکره‌های مغازه را تا نیمه پایین می‌کشند و چراغ مغازه‌هایشان روشن است. گروهی هم دچار «واپس‌ماندگی فرهنگی»اند و با تعطیل‌شدن ادارات و قرنطینه عمومی، بار سفر به شمال می‌بندند، مانند آن‌هایی که در روزهای پایانی آبان و آغاز محدودیت‌های سراسری جدید، میزان سفرهای بین‌استانی را 80 درصد افزایش دادند، مثل آن 290 هزارنفری که طبق گزارش وزیر ارتباطات، 29 آبان‌ماه وارد استان مازندران شدند! و چه خوب که ستاد ملی مقابله با کرونا جریمه‌های سنگینی برای این افراد تعیین کرده است تا نقره‌داغ شوند و سلامت دیگران را به بازی نگیرند.

خروج اجباری از قرنطینه!

اما این‌که تست کرونایت مثبت شده باشد و با وجود این، راهی کوچه و خیابان شوی، عجیب و البته نگران‌کننده است؛ اتفاقی که آمار رسمی آن در تهران اعلام شده است و نشان می‌دهد 73 درصد کرونا مثبت‌ها قرنطینه را رعایت نمی‌کنند. قطعا در میان آن‌ها هم هستند کسانی که اعتقادی به قرنطینه و خطر ابتلای دیگران ندارند، که جریمه نقدی و قرنطینه اجباری راهکار خوبی برای برخورد با آن‌هاست؛ اما بدون‌شک بخش قابل‌توجهی از این بیماران، دغدغه معیشت و تامین مایحتاج خانواده‌شان را دارند و ناگزیر به خروج اجباری از قرنطینه می‌شوند. «مرتضی» یکی از آن‌هاست که با وجود ابتلا به کرونا، هر روز سر گذر می‌ایستد تا شاید راننده‌ای ترمز بزند و او را برای یک کار روزمزد سوار کند. او می‌گوید: «من دو ماسک به صورتم می‌زنم که کسی را مبتلا نکنم اما اگر دو سه هفته در قرنطینه بمانم، خرج زن و بچه من را چه کسی می‌دهد؟» «آرزو» هم دلیلی مشابه حرف‌های مرتضی دارد: «زندگی خودم و بچه‌هایم با کارگری من در خانه‌های مردم می‌چرخد، اگر سر کار نروم هیچ درآمدی نداریم، مجبورم با این‌که کرونا دارم سر کار بروم».

نکته مهم و ضروری کار همین‌جاست. حالا که امکان شناسایی دقیق و ردیابی بیماران کرونایی فراهم شده است، باید سازوکار حمایت از معیشت آن‌ها هم تقویت شود تا هم آن‌ها دغدغه کمتری داشته باشند، هم مجریان قانون بتوانند در برخورد با قانون‌شکنی آن‌ها قاطعیت بیشتری به خرج دهند.

حریرچی:

در این‌باره با معاون کل وزیر بهداشت گفت‌وگو می‌کنم.دکتر «ایرج حریرچی» در گفت‌وگو با خراسان، اهمیت این موضوع را قبول دارد و می‌گوید: «طبق هماهنگی‌هایی که داشته‌ایم، سازمان بسیج مسئولیت حمایت معیشتی از مبتلایان قطعی کرونا را برعهده گرفته است تا دغدغه آن‌ها برای رعایت قرنطینه کمتر شود». این حرف دکتر حریرچی مصداق عینی هم دارد و مرور خبرهای روزهای اخیر نشان می‌دهد که سازمان بسیج پای کار آمده است تا نیازهای معیشتی و درمانی مبتلایان کرونا در دوران قرنطینه را کاهش دهد.با این حال به نظر می‌رسد باید ستاد ملی کرونا تدابیر لازم را برای کمک به بسیج و تقویت حمایت‌ها از مبتلایان کرونا، اتخاذ کند تا اقدام مهم شناسایی و ردیابی مبتلایان کرونا، تکمیل شود و این بیماران با دریافت حمایت معیشتی کافی، دلیل و بهانه‌ای برای خروج از قرنطینه و تهدید سلامت دیگران نداشته باشند.آن‌طور که ستاد ملی کرونا اعلام کرده است، مبتلایان کرونا در صورت رعایت‌نکردن قرنطینه، ابتدا در هر نوبت 200 هزار تومان جریمه خواهند شد و در صورت تکرار، به قرنطینه اجباری فرستاده می‌شوند. چنین قاطعیتی برای آن‌ها که سلامت دیگران را به خطر می‌اندازند تحسین‌برانگیز است اما یک نکته مبهم آن را متزلزل می‌کند: «تکلیف معیشت و مشکلات اقتصادی آن‌هایی که باید به اجبار قرنطینه را رعایت کنند چه می‌شود؟»