خدمت و خیانت‌های کرونا
علم در مفهوم جدید؛ پاسخی بوده که بشر به معضلات و مشکلاتش داده. آنگونه که کار از بشر بگشاید و او را قدمی در بهتر زیستن یاری کند. در چند قرن اخیر هم همیشه نتیجه تکاپوهای بشر بوده برای باز کردن گره‌هایی که پیش پای انسان بوده‌اند.
علم در مفهوم جدید؛ پاسخی بوده که بشر به معضلات و مشکلاتش داده. آنگونه که کار از بشر بگشاید و او را قدمی در بهتر زیستن یاری کند. در چند قرن اخیر هم همیشه نتیجه تکاپوهای بشر بوده برای باز کردن گره‌هایی که پیش پای انسان بوده‌اند.
تاریخ مغرب‌زمین به‌خصوص در حیطه علوم انسانی و اجتماعی مملو از این مشکلات و در ادامه هم پاسخ‌هایی بوده که بشر بدان داده. در ادامه هم تجمیع و انباشت این پاسخ‌ها روی یکدیگر است که سنگ بنای علم را تشکیل داده؛ از علوم طبیعی و زیستی گرفته تا علوم انسانی و اجتماعی.
علم بومی از درون نیاز بومی و مشکل بومی می‌جوشد؛ مشکلی که باعث می‌شود روند طبیعی زیست بشر با اختلال مواجه شود. بشر دست به تحقیق و تفحص می‌زند تا بتواند راهکاری درخور برای آن بیابد. از این زاویه، کرونا و هر آنچه که از تبعات و پیامدهای آن است، یک «مساله» برای نظام آکادمی محسوب می‌شود.
فرقی هم نمی‌کند که این مساله در حیطه علوم تجربی، پزشکی و زیستی باشد یا در حیطه علوم اجتماعی، انسانی، رسانه، روان‌شناختی، جامعه‌شناختی و اقتصاد. این درهم‌دریختگی در همه ساحت‌های اجتماعی می‌تواند مساله‌ای برای اندیشیدن، تفحص و پژوهش باشد.
اما این مباحث مشروط به یک شرط مهم است؛ به شرط آنکه آکادمی خود مسائل فرعی و انتزاعی دیگری برای خود نتراشیده باشد و در دنیایی زندگی کند که مردم این بوم و بر در آن می‌زیند. این اگر شد به محض بازگشایی دانشگاه‌ها، تبعات اقتصادی، اجتماعی، روانی و پزشکی کرونا می‌رود در صدر اولویت‌های آکادمی چنانکه امروز در صدر اولویت‌های پزشکی قرار گرفته است.
«روزنامه صبح نو»
