۶۷۴ هزار تومان دریکسال؛ هزینه هر ایرانی برای درمان
هر ایرانی در یک سال چه میزان برای درمان از جیب پرداخت کرده است؟ آن طور که معاون کل وزارت بهداشت روز گذشته اعلام کرده است، در سال ۹۷ هر ایرانی برای دریافت خدمات درمانی ۶۷۴ هزار تومان از جیب پرداخت کرده است. دکتر ایرج حریرچی همچنین درباره تفکیک هزینه های درمانی در خانوارهای ایرانی گفته است: بر اساس بررسیهای انجام شده ۵.۴۵ درصد از هزینههای مصرفی هر خانوار ایرانی مربوط به هزینههای بهداشتی درمانی در سال ۹۷ بوده است.
هر ایرانی در یک سال چه میزان برای درمان از جیب پرداخت کرده است؟ آن طور که معاون کل وزارت بهداشت روز گذشته اعلام کرده است، در سال 97 هر ایرانی برای دریافت خدمات درمانی ۶۷۴ هزار تومان از جیب پرداخت کرده است. دکتر ایرج حریرچی همچنین درباره تفکیک هزینه های درمانی در خانوارهای ایرانی گفته است: بر اساس بررسیهای انجام شده 5.45 درصد از هزینههای مصرفی هر خانوار ایرانی مربوط به هزینههای بهداشتی درمانی در سال 97 بوده است.
هزینه های دارویی در رتبه اول
طبق گفته وی هزینههای دارویی با 28.5 درصد و هزینههای دندان پزشکی با 22.7 درصد رتبه اول و دوم را در هزینههای درمانی خانوار به خود اختصاص دادهاند. همچنین هزینههای بستری و تشخیصی شامل آزمایشگاه، رادیولوژی و... در رتبههای بعدی هزینههای درمانی خانوارهای ایرانی در سال گذشته قرار دارند.
لاکچری ها و کم برخوردارها
معاون کل وزارت بهداشت همچنین گفت: پنجک پنجم (۲۰درصد برخوردار جامعه) با سرانه یک میلیون و ۹۶۶ هزار تومان، 16.7 برابر پنجک اول (۲۰درصد فقیر) با سرانه ۱۱۷ هزار تومان، از جیب برای دریافت خدمات درمانی در سال ۹۷ پرداخت کردهاند.
وی درباره علت اختلاف زیاد پرداختی از جیب در اقشار با درآمد بالا به نسبت اقشار فقیر و کم درآمد گفت: با توجه به بهرهمندی تقریبا یکسان افراد جامعه از اکثر خدمات درمانی، علت این اختلاف زیاد در پرداختی از جیب، استفاده اقشار برخوردار از خدمات بخش خصوصی با تعرفه بالاتر است.
هزینه های درمان در دیگر کشورها
حریرچی چندی قبل درباره میزان مطلوب سهم پرداختی مردم و شرایط کنونی چنین گفته بود: اصل سهم پرداختی مردم برای هزینه های درمان باید به این صورت باشد که دولت و بیمه ها باید بین ۷۸ تا ۸۰ درصد پرداختی داشته باشند، ۱۵ تا ۱۷ درصد مردم و بقیه را بیمه های تکمیلی بپردازند اما در شرایط کنونی، سهم پرداختی مردم همچنان، 32.5 درصد است.
بررسی های ما حاکی است، در تمام کشورها میزان سهم درمان در بودجه های کلان، مقدار پرداختی شهروندانشان برای درمان را تعیین می کند. برای نمونه کشوری همچون سوئد هرسال 9 درصد تولید ناخالص داخلی خود را در بهداشت و درمان سرمایه گذاری می کند که این موضوع باعث شده دولت این کشور 98 درصد هزینه های درمانی را از جمله هزینه های آزمایشگاه، ویزیت متخصصان، روان پزشکی، مراقبت سالمندان ناتوان و بارداری بپردازد. ضمن این که هزینه های درمان پزشکی و دندان پزشکی برای تمامی افراد زیر 20 سال کاملا رایگان است. در کشوری همچون بلژیک که در حوزه اروپای دوم قرار دارد، بیمه به عنوان مهم ترین پشتوانه شهروندان در تقبل هزینه های درمان به شمارمی آید.
سیستم پزشکی در این کشور از طریق طرح بیمه اجباری دولت تأمین می شود؛ حق بیمه ای که به طور خودکار از حقوق یک شخص کسر می شود. این بیمه دولتی به طور معمول تا 75 درصد هزینه های مربوط به درمان را بازپرداخت می کند که این یکی از دلایلی است که بلژیک دارای صنعت بیمه ای پررونق است به شکلی که افراد در مقایسه با بیمه اجباری، سیاست هایی با سطح بالاتری از پوشش دریافت میکنند. بیمارستان های بلژیک بسیار گران هستند و اگر فردی بیمه درمانی نداشته باشد به احتمال زیاد قادر به پرداخت هزینه درمان در یکی از این مراکز پزشکی نخواهد بود.براساس داده ها، 99درصد ساکنان بلژیک می توانند از طریق سیستم مراقبت های بهداشت عمومی به خدمات درمانی دسترسی پیدا کنند.
طرح تحول سلامت و ادعای وزارت
با وجود این که روی کاغذ نمی توان شرایط کشورهای پیشرفته به ویژه در بخش های زیرساختی را با دیگر کشورها چندان مقایسه کرد اما در کشور ما نیز طی سال های اخیر وزارت بهداشت تلاش کرده در قالب طرح تحول سلامت، هزینه های پرداختی برای درمان را از جیب مردم کاهش دهد. در این زمینه معاون وزیر بهداشت مدعی شده است: برخلاف دورههای گذشته مثلا سال ۹۱ که تحریمها شروع شد و بیمهها تاخیر در پرداخت زیادی داشتند، بیمارستانهای دولتی برای جبران کسریها، از مردم پول میگرفتند، اما الان با وجود همه فشارها همان ۵ تا ۱۰ درصد را از بیمار دریافت میکنیم و نمیگذاریم دریافتی در بیمارستان های دولتی از بیماران انجامگیرد.
«روزنامه خراسان»