نسخه امام جواد (ع) برای افزایش رزق و روزی

اول: ابونصر بزنطی نقل می کند که در نامه ابو الحسن الرضا علیه السلام به فرزندش ابو جعفر امام جواد علیه السلام را دیدم. در آن نامه چنین آمده بود: یا أَبَا جَعْفَرٍ بَلَغَنِی أَنَّ الْمَوَالِی إِذَا رَکِبْتَ أَخْرَجُوکَ مِنَ الْبَابِ الصَّغِیرِ ، فرزندم ابو جعفر! شنیده ام که هنگام خروج از منزل ، غلامان و خدمتکارانت تو را از درب کوچک منزل بیرون می برند فَإِنَّمَا ذَلِکَ مِنْ بُخْلٍ مِنْهُمْ لِئَلَّا ینَالَ مِنْکَ أَحَدٌ خَیراً ، تا از تو به کسی خیری نرسد. این کار به خاطر پستى و تنگ چشمى آنان است. وَ أَسْأَلُکَ بِحَقِّی عَلَیکَ لَا یکُنْ مَدْخَلُکَ وَ مَخْرَجُکَ إِلَّا مِنَ الْبَابِ الْکَبِیرِ ، از تو درخواست مى کنم و تو را به آن حقّى که بر گردنت دارم سوگند مى دهم که ورود و خروج تو، همیشه از درب بزرگ باشد. فَإِذَا رَکِبْتَ فَلْیکُنْ مَعَکَ ذَهَبٌ وَ فِضَّةٌ ، و چون خواستی بر مرکب سوار شوى همراه خود مقدارى طلا و نقره بردار ثُمَّ لَا یسْأَلُکَ أَحَدٌ شَیئاً إِلَّا أَعْطَیتَهُ ، و هر کس دست مسألت دراز کرد، او را از عطاى خود بهره مند ساز. وَ مَنْ سَأَلَکَ مِنْ عُمُومَتِکَ أَنْ تَبَرَّهُ فَلَا تُعْطِهِ أَقَلَّ مِنْ خَمْسِینَ دِینَاراً وَ الْکَثِیرُ إِلَیکَ ، اگر از عموهایت کسى درخواست احسان کرد ، کمتر از پنجاه دینار طلا عطا مکن ، و بیشتر از این مبلغ به اراده و میل تو است. وَ مَنْ سَأَلَکَ مِنْ عَمَّاتِکَ فَلَا تُعْطِهَا أَقَلَّ مِنْ خَمْسَةٍ وَ عِشْرِینَ دِینَاراً وَ الْکَثِیرُ إِلَیکَ ، اگر از عمه هایت کسى درخواست احسان کرد ، کمتر از بیست و پنج دینار طلا تقدیم مکن ، و بیشتر از این مبلغ به اراده و میل تو است. إِنِّی إِنَّمَا أُرِیدُ بِذَلِکَ أَنْ یرْفَعَکَ اللَّهُ ، فَأَنْفِقْ وَ لَا تَخْشَ مِنْ ذِی الْعَرْشِ إِقْتَارا.[1] من با این توصیه و سفارش مى خواهم که خداوندعزّ و جلّ قدر و منزلت تو را رفیع سازد. در راه خدا انفاق کن و مبادا از تنگدستی ترس داشته باشى. حدیث دوم (2)عَنْ إِسْمَاعِیلَ بْنِ عَبَّاسٍ الْهَاشِمِی قَالَ: جِئْتُ إِلَى أَبِی جَعْفَرٍ علیه السلام یوْمَ عِیدٍ فَشَکَوْتُ إِلَیهِ ضِیقَ الْمَعَاشِ ، فَرَفَعَ الْمُصَلَّى وَ أَخَذَ مِنَ التُّرَابِ سَبِیکَةً مِنْ ذَهَبٍ ، فَأَعْطَانِیهَا فَخَرَجْتُ بِهَا إِلَى السُّوقِ فَکَانَتْ سِتَّةَ عَشَرَ مِثْقَالا.[2] اسماعیل بن عباس هاشمى گفت : روز عیدى خدمت حضرت جواد علیه السلام رفتم و به آن جناب از تنگى معاش شکایت کردم. آن حضرت مصلاى خود را بلند کرد و از خاک سبیکه اى از طلا برداشت، یعنى خاک به برکت دست آن حضرت طلا شد ، و بـه مـن عـطـا کـرد. آن را به بازار بردم، شـانـزده مثقال بود. سوم رویای صادقه (3)شیخ احمد بن علی بن احمد نجاشی ، معروف به ابن کوفی ، که نزد شیعه و سنّی ، ثقه و راستگوست ، در آخر ماه ربیع الاول سال442 در بغداد نقل می کند: حسن محمّد بن جعفر تمیمی این داستان را از جانب دوستش ابوالوفای شیرازی برای من نقل نمود: من در دست ابوعلی الیاس ، حاکم کرمان، با سختی اسیر بودم. موکّلین من به من گفتند که ابوعلی الیاس، قصد قتل مرا کرده است. مضطرب شدم و با توسّل به ائمه علیهم السلام با خداوند مناجات کردم. وقتی شب جمعه شد و از نماز فارغ شدم ، خوابیدم. در خواب رسول خدا صلّی الله علیه وآله را دیدم که می فرمایند: در مقاصد دنیوی به من ، به دخترم و دو پسر من متوسّل نشو ،‌ مگرآنکه به دنبال رضوان الهی و طاعت خداوند باشی. سپس حضرت در مورد هر یک از ائمه علیهم السلام سفارشی کردند تا آنجا که در مورد حضرت جوادالائمه علیه السلام فرمودند: وَ أَمَّا مُحَمَّدُ بْنُ عَلِی فَاسْتَنْزِلْ بِهِ الرِّزْقَ مِنَ اللَّهِ تَعَالَى و اما در مورد محمّد بن على علیهما السلام ، به سبب او نزول رزق را از خداى تعالى در خواست کن.[3] چهارم بخشی از یک دعا (4)مرحوم شیخ سلیمان صهرشتی در کتاب قبس المصباح ، دعایی را جهت توسّل به ائمّه اطهار علیهم السلام نقل می کند که در بخشی از آن چنین آمده است: اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ عَلَى ابْنَتِهِ وَ عَلَى ابْنَیهَا وَ أَسْأَلُکَ بِهِمْ أَنْ تُعِینَنِی عَلَى طَاعَتِکَ وَ رِضْوَانِکَ وَ تُبَلِّغَنِی بِهِمْ أَفْضَلَ مَا بَلَّغْتَ أَحَداً مِنْ أَوْلِیائِکَ إِنَّکَ جَوَادٌ کَرِیمٌ... اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِحَقِّ وَلِیکَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِی إِلَّا جُدْتَ بِهِ عَلَی مِنْ فَضْلِکَ وَ تَفَضَّلْتَ بِهِ عَلَى مَنْ وَسِعَکَ ، وَ وَسَّعْتَ عَلَی رِزْقَکَ ، وَ أَغْنَیتَنِی عَمَّنْ سِوَاکَ َ، وَ جَعَلْتَ حَاجَتِی إِلَیکَ وَ قَضَاهَا عَلَیکَ ، إِنَّکَ لِمَا تَشَاءُ قَدِیرٌ.[4] پنجم کلام محدث قمی (5)مرحوم محدّث قمی در منتهی الآمال می نویسد: علما روزها را دوازده ساعت بخش کرده اند و هر ساعتى را به امامى نسبت داده اند و ساعت نهم روزها متعلق به حضرت جواد علیه السلام است ... و تـوسـل بـه آن حـضرت در این ساعت براى وسعت رزق نافع است ، و شایسته است که در توسل به آن حضرت این دعا را بخواند: اَللّهـُمَّ اِنـّى اَسـْئَلُکَ بـِحـَقِّ وَلِیکَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِی علیه السلام اِلاّ جُدْتَ بِهِ عَلَىَّ مِنْ فـَضـْلِکَ ، وَ تَفَضَّلْتَ بِهِ عَلَىَّ مِنْ وُسْعِکَ ، وَ وَسَّعْتَ بِهِ عَلَىَّ مِنْ رِزْقِکَ، وَ اَغْنَیتَنى عَمَّنْ سـِواکَ ، وَ جـَعـَلْتَ حـاجـَتـى اِلَیـْکَ وَ قَضاها عَلَیکَ ، اِنَّک لِما تَشاَّءُ قَدیرٌ. بعضى گفته اند این دعا بعد از هر نماز به جهت اداء دین مجرب است.[5] (6)سید هبة الله راوندی در مجموع الرائق ، دعایی را برای سفر کردن نقل می کند که در بخشی از آن چنین آمده است: اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِحَقِّ وَلِیکَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِی الْجَوَادِ إِلَّا جُدْتَ عَلَی مِنْ فَضْلِکَ ، وَ تَفَضَّلْتَ عَلَی مِنْ وُسْعِکَ ، وَ وَسَّعْتَ عَلَی مِنْ رِزْقِکَ ، وَ أَغْنَیتَنِی عَمَّنْ سِوَاکَ ، وَ جَعَلْتَ حَاجَتِی إِلَیکَ وَ قَضَاءَهَا عَلَیکَ ، فَإِنَّکَ لِمَا تَشَاءُ قَدِیرٌ.[6]

---------------------------------------------------------------------------------------- [1] - الکافی، ج 4، ص43/بحارالانوار،ج50، ص102 به نقل از عیون اخبارالرضا و کافی [2] - بحار الأنوار ، ج 50 ، ص 49 به نقل از خرائج/الخرائج،ج 1،ص383 [3] - بحارالأنوار، ج 94 ،ص32- 33 به نقل از قبس المصباح/ نقل مشابه: بحارالأنوار، ج 94 ،ص 35 [4] - بحارالأنوار ج 94 ص 34 به نقل از قبس المصباح [5] - منتهی الآمال، ج2،باب11،فصل2،ص372-373 [6] - مستدرک الوسائل، ج 8 ،ص 134

«پایگاه عرفان»