چه کار کنیم که حالمان در زندگی خوب باشد؟
داشتن حال خوب در زندگی ساده به دست نمیآید، برای رسیدن به حال خوش و نشاط در زندگی چه کار میتوانیم انجام دهیم؟ در ادامه این مطلب را بخوانید.
بخشهایی از نوزدهمین روز سخنرانی حجت الاسلام پناهیان در مسجد امام صادق(ع) میدان فلسطین با موضوع «راههای رسیدن به حال خوش معنوی و نشاط زندگی» را میخوانید: کسی که کارهایش را با یک انگیزۀ حداقلی و سطحی انجام دهد و نتواند برای فعالیت روزمرۀ خودش انرژی کافی داشته باشد، حتماً یک جای کارش ایراد دارد؛ یا نگاهش به آن کار ایراد دارد یا اساساً نگاهش به زندگی ایراد دارد. ما باید این مشکل را برای خودمان حل کنیم تا بتوانیم واقعاً «با انرژی زندگی کنیم»
آدم چه موقع میتواند در زندگیاش به سروری برسد که همۀ کارهایش را با انرژی بالا انجام دهد؟ آیا مطلوب بودنِ «نوع کار» میتواند این سرور را به انسان بدهد؟ مثلاً اگر آدم یک شغلی را خیلی دوست داشته باشد و یکدفعهای به آن برسد، طبیعتاً این کار را با یک انگیزۀ قوی انجام میدهد. اما مگر این شغل چقدر میتواند به آدم نشاط بدهد؟!
بله؛ انگیزههای شادیآفرینِ دنیایی هم انرژیزا هستند و نشاط میدهند اما چند تا مشکل دارند: 1- موقت هستند؛ ولی ما دنبال نشاط دائم هستیم 2- همانقدر که بودنش به آدم شادی میدهد، نبودش به آدم ضربه میزند! یعنی خلأ آن به روح انسان زخم میزند و تولید غم میکند 3- انرژی و نشاطی که میدهد کم است!
اینکه بتوانیم همۀ زندگیمان را سرشار از نشاط و انرژی کنیم و کارهایمان را با قدرت بسیار زیاد انجام دهیم، زیاد وابسته نیست به نوع کاری که انجام میدهیم یا به منفعتی که از این کار نصیبمان میشود، بلکه «به نگاه و نیت ما در انجام این کار» وابسته است و اینکه این کار را برای چه کسی انجام میدهیم؟
یک گلفروش همیشه گل را دستهبندی میکند و به مردم میفروشد و یک منفعتی هم بهدست میآورد. اما اگر این گلفروش یکروز خودش عاشق شود و بخواهد یک دسته گلی برای محبوب خودش بستهبندی کند، این کار را با یک حسّ و انگیزۀ مضاعف انجام میدهد و در انجام این کار، نشاط فوقالعادهای دارد. واقعاً انگیزه و شورِ او با حالت قبل، متفاوت است با اینکه اینبار، منفعت مادی هم ندارد.
خدا برای اینکه تو بتوانی با انرژی زندگی کنی، از زندگیات لذت ببری و همۀ کارهایت را با انرژی زیاد انجام دهی، میفرماید: همۀ کارهای زندگیات را برای من انجام بده؛ من از تو میخرم!» حتی مسواک زدن را هم بهخاطر خدا انجام بده تا ده برابر انرژی پیدا کنی! پیامبر(ص) به ابوذر فرمود: حتی برای خوابیدن و غذا خوردن خودت هم نیتِ «قربةً الی الله» داشته باش(لِیَکُنْ لَکَ فِی کُلِّ شَیْءٍ نِیَّةٌ حَتَّى فِی الْأَکْلِ وَ النَّوْم؛ مجموعه ورام/2/58) در این صورت موقعِ غذا خوردن هم یک حال خوشی پیدا میکنی؛ مثل موقع افطار!
چهکار کنیم که همۀ زندگیمان لذتبخش و سرشار از نشاط بشود؟ یک راه بیشتر ندارد؛ اینکه همۀ کارهایت را بهخاطر خدا انجام بدهی. راهش این نیست که مدام منتظر باشی تا یک شیرینی و لذتی در زندگیات پیدا شود که نشاط پیدا کنی؛ کاری کن که از همین زندگیِ عادیات هم خیلی نشاط پیدا کنی!
یک لیوان آب بهدست کسی دادن، چقدر لذت دارد؟ ظاهراً لذتی ندارد، ولی اگر همینکار ساده را بهخاطر خدا انجام بدهی، لذت خواهی برد. نگذار زندگیات بیمزه بگذرد؛ حتی یک لیوان آب را هم بخاطر او جابجا کن! نیت کن، بگو: «برای چه کسی داری این کار را انجام میدهی؟»
فرض کن اگر در خانۀ حضرت امام(ره) یا آقای بهجت(ره) بودی و ایشان میگفت: «پسرم یک لیوان آب به من بده!» آنوقت چه حسّ خوبی از این کار پیدا میکردی! مهم این است که تو برای چه کسی، در محضر چه کسی یا به سفارش چه کسی داری این کار را انجام میدهی؟ چرا ما تنها زندگی میکنیم؛ وقتی که در محضر «خدای این اولیاء خدا» و در محضر خدای أمیرالمؤمنین(ع) هستیم؟! ابهت محضر خدا باید ما را بگیرد. امام صادق(ع) میفرماید: «اگر خانمی یک لیوان(یک جرعه) آب به شوهرش بدهد، ثوابش بالاتر از یکسال عبادتی است که روزهایش روزه بگیرید و شبها نماز بخواند»(امْرَأَةٍ تَسْقِی زَوْجَهَا...؛ وسائل الشیعه/20/172) پیامبر(ص) میفرماید: اگر یک مردی پیش خانمش بنشیند و گپ بزند، ارزش این کار از اعتکاف در مسجدالنبی بالاتر است(جُلُوسُ الْمَرْءِ عِنْدَ عِیَالِهِ...؛ مجموعۀ ورّام/2/122) همۀ اینها در صورتی است که این کارها را بهخاطر خدا انجام دهیم.
منبع: پایگاه اطلاع رسانی بیان معنوی