درماندگی ارتباطی باعث کاهش علاقه بین زوجین می شود

طاهره عزیزپور با بیان این مطلب اظهار داشت: برخلاف تصور بسیاری از افراد که تصور می کنند بیشترین عامل اختلافات در زندگی زناشویی دلایل اقتصادی و معیشتی دارد ولی مشاهدات میدانی و مراجعات زوجین به روانشناسان نشان می دهد که ریشه و اساس اختلافات به خاطر نداشتن مهارت های ارتباطی و درماندگی در این حوزه رفتاری است.

وی تصریح کرد: ارتباط موثر، تسلط کلامی، اعتماد بنفس، کنترل خشم، ارتباط غیر کلامی و زبان بدن، مهارت های شنیدن و دریافت پیام و همچنین تحلیل پیام های پنهان در کلام تنها بخشی از مهارت هایی است که زوجین به دلیل ناآشنایی با آنها در تعامل با شریک زندگی خود دچار درماندگی ارتباطی می شوند.

این مشاور روانشناس ادامه داد: افرادی که در روابط خود دچار درماندگی ارتباطی هستند اغلب مشکلات مشترکی دارند آنها همواره در گرفتن حداقل حق و حقوق زندگی خود ناتوان هستند و گوشه نشینی، انزوا و در مواردی افسردگی بخشی از چالش های آنهاست.

وی با بیان اینکه درماندگی ارتباطی باعث کاهش علاقه بین زوجین می شود افزود: کسانی که بدون شناخت خود و طرف مقابل، دیگری را با احساس کور کورانه دوست دارد پس از ازدواج به دلیل نداشتن ارتباط موثر، راهشان از یکدیگر جدا می شود و این احساس تبدیل به بی تفاوتی نسبت به یکدیگر و حتی تنفر می شود، درحالی که ممکن است هر کدام از طرفین، افراد خوبی باشند ولی در کنار یکدیگر نمی توانند تیم قوی و خانواده ای ریشه دار را تشکیل دهند که همه اینها به دلیل ضعف در برقراری ارتباط است.

عزیزپور گفت: درحال حاضر خانواده ها به جای تمرکز بیش از اندازه و وسواسی به موضوعات اقتصادی و کسب درآمد بیشتر باید درصدد گفت و گو در خانواده و ارتباط اجتماعی موثر در جامعه باشند چراکه رفع مشکلات و کاهش تنش و هیجانات منفی تنها عامل اقتصادی ندارد بلکه ریشه اختلافات در گفتمان زوجین نهفته است.

این رفتار شناس ابراز کرد: رضایت خانواده با نوع ارتباطات اعضا مرتبط است؛ حمایت، مذاکره، برداشت مثبت، برقراری ارتباط متناسب با نیازها و نشان دادن درک اعضای خانواده از یکدیگر تنها تعدادی از رفتارهای ارتباطی است که برای ایجاد یک خانواده سالم و خوشحال، لازم است.

وی شبکه های مجازی را یکی از عوامل درماندگی ارتباطی بین زوجین دانست و افزود: نداشتن مهارت های ارتباطی و عدم گفت وگوی سالم همسران، خانواده ها را متزلزل کرده که البته فضای مجازی هم مزید برعلت شده است چراکه بخشی از نیازهای گفت و گو افراد در طول روز در فضای ابهام آلود و خاکستری شبکه های مجازی مرتفع می شود که همین امر باعث کاهش مضاعف ارتباط زوجین می شود.

عزیزپور خاطر نشان کرد: شکی نیست که نوع ارتباط زوجین در رفتار فرزندان نیز تاثیرگذار است مطالعات نشان می‌دهد که نوجوانانی که در ارتباط با والدین احساس نارضایتی کرده و عشق و مراقبت کافی از طرف پدر و مادر خود دریافت نمی‌کنند، احتمال اینکه دچار ناراحتی‌های عاطفی، مشکلات مدرسه، و مصرف مواد مخدر شوند بالاتر است و آنان که رابطه خوبی با والدین دارند کمتر دچار افسردگی، اضطراب و عدم اعتماد به نفس شده و سطح عزت نفس، موفقیت و سلامت روانی کلی آنان بالاتر می‌رود.

«خبرگزاری مهر»