پیام فضلی نژاد
منطقِ "نه به روحانى"
"نه به روحانی" یک خواسته حداقلی است و استقرار دولت کارآمد برای تحقق عدالت اجتماعی یک مطالبه حداکثری است. تحولخواهان باید از فردای انتخابات، یک برنامه کار مشخص را جهت تعقیبِ مطالبات حداکثری خود تدارک ببینند.
به گزارش « نسیم آنلاین »، پیام فضلی نژاد طی یادداشتی کوتاه نوشت:
منطقِ "نه به روحانى"
در این لحظات حساس، علیرغم سلایق متنوع فکرى در میان مخالفین دولت حاکم، همه باید در «نه به روحانى» متحد باشیم و گام نخست علیه «فقر» و «فساد» و «تبعیض» را برداریم:
١- «نه به روحانی» یک خواسته حداقلی است و استقرار دولت کارآمد برای تحقق عدالت اجتماعی یک مطالبه_حداکثری است. تحولخواهان باید از فردای انتخابات، یک برنامه کار مشخص را جهت تعقیبِ مطالبات حداکثری خود تدارک ببینند.
٢- هرچند که باید دولت رانتى را از پاى درآورد، اما آرمان تغییر وضع موجود را نباید به کامیابى یا ناکامى یک گروه در کارزار انتخاباتى فروکاست و گره زد، یا آن را صرفا از طریق قوه مجریه پیگیرى کرد. سامان گرفتن یک جنبش جدید در این رهگذر، خود به مثابه یک نیروى_بازدارنده است که بدیلى ندارد و میتواند به همه قوا تحرک بیشترى براى تحقق خواسته هاى مردم ببخشد. در شرایط حاضر که صورتهایى از این جنبش نوپا شکل گرفته، دستاورد بزرگى است و باید دل به تکامل آن بست.
٣- فراجناحى شدن فساد و رشد فزاینده آن در کشور، سبب ورشکستگى بیشتر دیوانسالارى ما خواهد شد و تنها یک عدالت_فراجناحی میتواند مانع آن گردد. روند کم تنشی که در حال حاضر میتواند زمینه شتاب فساد را کندتر کند،گردش قدرت است؛ هرچند که گمان شود این گردش الزاما همه خواسته هاى تحولخواهان را محقق نمیکند، اما هر کس که از ضرورت آن چشم بپوشد، اشتباه محاسباتی کرده است، چرا که در وضع امروز ما، اگر قدرت راکد بماند و دست به دست نشود، فساد گسترش خواهد یافت و حتی به جاى ثبات، رکود کشور را فراخواهد گرفت.
٤- هیچ یک از ما نباید باز هم اجازه تجزیه و تقلیل سرمایه_اجتماعى کشور را به هر شکلى بدهیم و انتخابات را از یک فرصت به تهدید بدل کنیم. بدترین زهر، تداعى یک دوقطبى از رهگذر فرایند گردش قدرت است و وظیفه نخست هر دولت مسئولى نیز ترمیم شکاف هاى اجتماعى است. از این جهت، جنبش انقلابیِ نوپدیدى که در حال انسجامیابى است، باید ترس هاى خیالى و واقعىِ هواداران رقیب را به آرامش تبدیل سازد و به آنها این پیام مطمئن را منتقل کند که یک «کارزار ملى» براى تحقق عدالت فراجناحى در راه است؛ کارزارى که صداى همه مردم را خواهد شنید.
٥- پل استر، داستاننویس شهیر، در جایى به زیبایى مینویسد: «ما همیشه یا جاى درست بودیم در زمان غلط، یا جاى غلط بودیم در زمان درست و همیشه هم، همدیگر را از دست داده بودیم.» این بار و در این شرایط تازه، به سبب هر اتفاقى، هیچ یک از ما نباید همدیگر را از دست بدهیم. انتخابات تمام میشود و پس از آن باید همه با هم براى ساختن آینده ایران، گفتگو و کار کنیم.