وقتی دولت حتی قرمه سبزی پختن را هم به خارجی ها واگذار می کند؛
قرمهسبزی اتریشی و تحقیر عزت ملی
منصوره خداوردی در یادداشتی پیرامون واگذاری کترینگ رستوران های قطارها به شرکت اتریشی با اشاره به فاصله گیری جدی دولت از اقتصاد مقاومتی ، با کنایه به سخنان پیش از این اکبر ترکان که گفته بود ما فقط در قرمه سبزی پختن تخصص داریم، از واگذاری پختن غذا در قطارها به اتریشی ها انتقاد کرده است.
گروه سیاسی « نسیم آنلاین »؛ منصوره خداوردی در یادداتشی در شماره جدید هفته نامه صبح صادق نوشت:« حیرتانگیز است در نظام جمهوری اسلامی ایران مسئول باشی و از اسناد بالادستی و هدفگذاریهای نظام با خبر باشی، اما درست 180 درجه مخالف آن تصمیم بگیری و عمل کنی! شوربختانه شرایط و عملکرد برخی از مسندنشینان در کشور به گونهای است که برای این موضوع میتوان شاهد مثال فراوانی را بیان کرد. به راستی، در جمهوری اسلامی مدیران بسیاری هستند که در جایگاههای بالا و مهمی حضور دارند و بر خلاف اصل سادهزیستی در جمهوری اسلامی ایران اشرافی زندگی میکنند و حقوقهای بیحساب و کتاب میگیرند!«
نویسنده هفته نامه صبح صادق افزود:« باز شدن پای یک شرکت تهیه غذای اروپایی، آن هم در حالی که بخش قابلتوجهی از مواد غذایی که قرار است طبخ کند، غذاهای ایرانی خواهد بود، بیشتر به یک لطیفه میماند تا اقدامی در سطح وزارتخانه راهوترابری کشور! به راستی، یک مدیر در نظام جمهوری اسلامی و با وجود این همه تأکید برای حمایت از کار و سرمایه ایرانی چگونه میاندیشد که دهها شرکت درجه یک ایرانی در موضع صنایع غذایی و طبخ غذا و ارائه آن را فراموش میکند و نمیبیند و با چشم آبیهای اروپایی برای پخت قرمهسبزی و قیمه قرارداد امضا میکند؟!»
خداوردی ادامه داده است:« باید از این دوستان پرسید پس چه شد آن فناوری که قرار بود پس از برجام به کشور بیاید و چرا همان قراردادهای پر انتقاد و البته پر سروصدا با شرکتهای ایرباس و بوئینگ پس از ماهها همچنان بلاتکلیف ماندهاند؟!»
متن کامل این یادداشت بدین شرح است:
گاهی این سؤالها مطرح میشود که آیا برخی از مسئولان نظام اصلاً از اسناد بالادستی خبر دارند؟ آیا با خبر هستند که سند راهبردی به نام اقتصاد مقاومتی وجود دارد؟ میدانند که رهبر معظم انقلاب سالهاست حمایت از کار و سرمایه ایرانی را توصیه میکنند؟ مطلع هستند که امسال به سال «اقتصاد مقاومتی؛ اقدام و عمل» نامگذاری شده است؟ اگر از چنین موضوعاتی بیخبر هستند که وا اسفا و وامصیبتا که کسانی بر کرسیهای تصمیمگیری تکیه زدهاند که از مهمترین موضوع و مورد نیازترین مسئله کشور بیخبرند و غافل(!) و اگر میدانند و از این اسناد و راهبردها مطلع هستند، پس چرا چنین رفتار میکنند و این گونه تصمیم میگیرند؟! حیرتانگیز است در نظام جمهوری اسلامی ایران مسئول باشی و از اسناد بالادستی و هدفگذاریهای نظام با خبر باشی، اما درست 180 درجه مخالف آن تصمیم بگیری و عمل کنی! شوربختانه شرایط و عملکرد برخی از مسندنشینان در کشور به گونهای است که برای این موضوع میتوان شاهد مثال فراوانی را بیان کرد. به راستی، در جمهوری اسلامی مدیران بسیاری هستند که در جایگاههای بالا و مهمی حضور دارند و بر خلاف اصل سادهزیستی در جمهوری اسلامی ایران اشرافی زندگی میکنند و حقوقهای بیحساب و کتاب میگیرند! اما آنچه در این گزارش به آن اشاره خواهیم کرد، مشکل اقدام جدید و صد البته بینهایت عجیب یکی از وزرای دولت یازدهم است .
جناب آقای آخوندی، وزیر راه و ترابری دولت تدبیر و امید هفته گذشته در کنار «فردریش اشتیفت» سفیر اتریش به مراسم افتتاح بزرگترین کترینگ در خاورمیانه رفت تا پای شرکت «دون هازر» اتریش را که زمینه فعالیت آن آمادهسازی و طبخ غذا و نوشیدنی در یک محل و ارائه آن در محل دیگر است، به صنعت حملونقل مسافر، اعم از هواپیمایی، قطار و جاده ایران است(کترینگ) باز کند و تمام غذای مورد نیاز راهآهن جمهوری اسلامی ایران و شرکت وابسته به آن را تأمین کند .
باز شدن پای یک شرکت تهیه غذای اروپایی، آن هم در حالی که بخش قابلتوجهی از مواد غذایی که قرار است طبخ کند، غذاهای ایرانی خواهد بود، بیشتر به یک لطیفه میماند تا اقدامی در سطح وزارتخانه راهوترابری کشور! به راستی، یک مدیر در نظام جمهوری اسلامی و با وجود این همه تأکید برای حمایت از کار و سرمایه ایرانی چگونه میاندیشد که دهها شرکت درجه یک ایرانی در موضع صنایع غذایی و طبخ غذا و ارائه آن را فراموش میکند و نمیبیند و با چشم آبیهای اروپایی برای پخت قرمهسبزی و قیمه قرارداد امضا میکند؟! واقعاً شگفتانگیز است که هفتهای نیست که خبری از نقص فنی، فرود اضطراری و تأخیرهای طولانی در پروازها به دلیل فرسودگی ناوگان حملونقل هوایی در رسانهها منتشر نشود و هنوز بعد این همه وعده و وعید ناوگان ریلی کشور نوسازی نشده است و خبری از قطارهای تندرو در کشور نیست و مردم برای سفر هم با محدودیت صندلی روبهرو هستند و هم با مشقّت سفر، اما وزارت راه به جای وارد کردن فناوری در این حوزه با شرکتهای تهیه غذا وارد مذاکره میشود! باید از این دوستان پرسید پس چه شد آن فناوری که قرار بود پس از برجام به کشور بیاید و چرا همان قراردادهای پر انتقاد و البته پر سروصدا با شرکتهای ایرباس و بوئینگ پس از ماهها همچنان بلاتکلیف ماندهاند؟ !
مطالب منتشر شده در این یادداشت نظرات نگارنده است و الزاما به معنای تایید « نسیم آنلاین » نیست